
Deelnemer Paul

Voordat je begint met lezen, ik beloof dat ik niet afsluit met een (overgebruikte) quote. Ergens in 2016 hoorde ik voor het eerst van Reaching Peaks, nadat me ter ore kwam dat een collega voorlopig niet op mijn mailtjes zou reageren omdat hij een berg aan het beklimmen was. Toen ik vervolgens begreep dat het een initiatief van Deloitte was, was mijn interesse gewekt. Na de informatiebijeenkomst in december 2016 (en de zorgen die ik me in eerste instantie maakte gezien de grote (en terechte) belangstelling) werd in maart 2017 duidelijk dat ik toch echt mee mocht naar Tanzania.
Ben je levensmoe? Ben je op je kop gevallen? Wat bezielt je? Een aantal vragen die meermaals gesteld werden nadat ik aan familie en vrienden vertelde dat ik de Kilimanjaro zou gaan beklimmen. Mijn antwoorden: 1. Nee, ik ben niet levensmoe, integendeel. 2. Ja meerdere keren, maar dat staat los van mijn besluit om een berg te beklimmen. 3. Dit was een iets lastigere vraag. Waarom wil ik dit eigenlijk? Ten eerste realiseerde ik me dat ik het beu was/ben om de mooiste plekken ter wereld enkel op Discovery te zien. Niet dat ik nog nergens geweest ben, maar in deze context is meer altijd beter. Ten tweede omdat het een reis is die een gedegen voorbereiding vereist en het me voldoening geeft om te trainen en te ondervinden dat ik er iedere week op vooruit ga. Het is immers toch net iets anders dan het bedwingen van de heuveltjes in Limburg (waar ik vandaan kom).
Als fanatiek voetballer die op het moment in de zomerstop van het seizoen zit kwam het me goed uit dat hardlopen een goede manier is om je voor te bereiden op de expeditie. Daar houd ik me om mijn conditie op peil te houden immers altijd mee bezig wanneer het seizoen afgelopen is. Nu mijn nieuwe wandelschoenen goed ingelopen zijn ben ik ook bezig met lange afstanden wandelen en ook dat gaat gelukkig prima. Ook die voorbereiding wordt niet altijd begrepen in mijn naaste omgeving. “Het is toch een wandelberg?” Daar wordt dan mee bedoeld dat je zonder echt klimwerk gewoon naar boven kunt wandelen. Over ongeveer twee maanden kan ik hoogstwaarschijnlijk beamen dat de afwezigheid van technisch klimwerk niet betekent dat het geen zware onderneming is. Met een gezonde dosis spanning, nieuwsgierigheid en vooral heel veel zin kijk ik ernaar uit!