Een machtige, steile wand – de Barranco Wall – bedwongen…
Bij het ontwaken in Barranco Camp kijken de klimmers aan tegen een hele steile wand, die bijna recht omhoog lijkt te gaan. Doordat de zon er in de vroege ochtend niet op schijnt, levert dat een heftig gezichtsbedrog op, want de route naar het volgende kamp verloopt… Inderdaad, via die steile wand… Dus eerst maar even heel stevig ontbijten in warme kleding. En, tot Jacob’s verrassing was het team zijn verjaardag niet vergeten, en waren zij zeker niet van plan om dat onopgemerkt voorbij te laten gaan. Dus de tent was met vlaggetjes versierd en hij werd door iedereen met felicitaties begroet.
Daarna ging het in het inmiddels gebruikelijke rijtje – de ‘Kili ganzenpas’ – achter de gidsen aan, dicht bij elkaar, en in rustig tempo klauterend naar boven. Op dit onderdeel van de route is het klimmen op handen en voeten. En als je even op een voorganger moet wachten – “het was af en toe echt wachten in de file”, aldus Miranda – is het ook hier weer genieten van een enorm uitzicht, prachtig!
Als de laatste klimmer bovenaan de Barranco Wall verschijnt is er blijdschap, en een echt gevoel van overwinning; die hebben we in the pocket! Daarna vervolgt de tocht zich zoals jullie op de foto’s kunnen zien door alsmaar kaler wordend en onherbergzaam landschap. Dit gedeelte van de route wordt ook wel de ‘alpine desert’ genoemd, omdat het is afgevlakt door gletsjers.
Onderweg komt het DRP team soms toch nog hele bijzondere vegetatie tegen, zoals op een van de foto’s te zien is. De Latijnse naam van deze opmerkelijke ‘bomen’ is Senecio Kilimanjari, en als er een Nederlands woord voor bestaat, zijn we benieuwd. Het is in ieder geval echt unieke vegetatie die op deze grote hoogte weet te overleven. Bijzonder!
In de middag is het voltallige team gearriveerd in Karanga Camp op 3,995m. Ook vandaag werden ze bij aankomst in het nieuwe kamp warm verwelkomd door de kookploeg en de dragers, die de tenten al weer hadden opgezet. Dus in de eettent konden de klimmers bijkomen van de mooie dag. Er was thee en popcorn in overvloed. Miranda, Michiel en Nick blikten terug op een zware en spannende dag, maar ze zijn ook erg blij dat ze tot op heden ongelofelijk goed weer hebben. De zon blijft maar schijnen.
Inmiddels wordt op de Kilimanjaro het avondeten bereid voor de klimmers. Onderstaande foto geeft jullie een kijkje in de keuken. Het is echt een wonder hoe de koks op dergelijke hoogtes dagelijks zeer voedzame maaltijden bereiden.
Geweldig en de teamleden zijn hen daar erg dankbaar voor. Eet smakelijk voor zome
teen daar op bijna 4,000 meter!
En, op de valreep horen we dat de koks Jacob vandaag na het eten verrast hebben met een echte verjaardagstaart. Het aansnijden van deze taart gebeurde met diverse liedjes. “Deze wel hele bijzondere verjaardag ga ik me nog lang herinneren”, aldus Jacob.